LASSKJØRERVISA
Je har hest og je har tryge,
ingen skoger er for dryge.
Je har kjerring je er gla i, je er far.
Ingen dalsøkk er for trange,
ingen veger er for vrange,
ingen frostnatt er for heslig og for hard.
Refreng:
På den gamle kvileplassen er "Den glade enke" vert,
der er rom for hemløs fuggel, hest og herk.
Der er polka på ei plate, der er kanne med en knert,
der er varme i ei skjorte og en serk!
Det er sprengkaldt oppå lasset,
men det klonker i ei kasse
og det lukter høy frå Løten og frå Vang.
Med litt spekesild i spannet
blir en armodsgla i landet.
Ingen strupe er for fattig for en sang.
Refreng:
Je er midt i kvite verda.
Gjennom vinterskog går ferda
der hver stjerne er et hem i blankt og blått.
Gjennom sammarskog fyk blesten.
Oppå kjerra attmed hesten
syng en trysling for seg sjøl om glømt og godt.
Refreng:
Je har hestsko over døra
og je vet hå je ska gjøra:
Je ska sørje for den aldri gjømmes bort.
-Men en dag går siste lasset.
Je ska sitte på ei kasse,
je ska synge for St. Peter ved hans port:
Refreng: